Hoşgeldin Ramazan ve Hoşgeldiniz Çocuklar

Bugün Cihan‘nın yeni blogundaki şu yazıyı görünce bende bir yazı yazayım dedim. Yarın Ramazan ayının 1. günü İlk taravihi kılmaya mahalle camisine gittim. Böylece Ramazan’a girdiğimizi de ilan etmiş olduk. Bu ay hoşgörü ayı diyebiliriz. Hoşgörü her zaman olmalı ama Ramazan’ın yaz aylarına geldiği bu yıllarda hoşgörü biraz daha fazla gerekiyor. Buraya nereden geldim peki?

Caminin üst katına çıktım. Mahallenin küçük çocukları erkenden ön saflara oturmuş. E tabi gülüşüp, konuşup duruyorlar. 🙂 Hoca bir yandan vaaz ediyor ama çocuklardan dinleyemiyoruz. Tabi yaşlı amcalarda sinir oluyor habire uyarıyorlar. Bir an bende uyarmayı düşündüm ama sonra şöyle eskilere, çocukluk yıllarıma gitim… O zamanlar bizde erkenden gelip gülüşüp dururduk. Hatta namazda gülmekten artık namaz kılamaz olurduk ve kaçardık ordan. 😀 Kısacası bizde aynıydık. O nedenle hoş görülü olmak gerektiğini düşünüp birşey demedim. Gülüşme problemini de aralara birer çocuk alıp çözdük. Bu kadar basit. Özellikle çocuklara hoşgörü göstermeliyiz ki buralardan soğumasınlar. Bağırmak çağırmak çözüm olamaz.

Tabi hoşgörü sadece camilerde değil iş yerlerinde de olmalı. Ramazan dolayısıyla oruç tutan ve tutmayan insanlar var. Mümkünse çay,kahve içecek ya da birşeyler yiyeceksek oruç tutanların yanında yememek iyi bir hoşgörü örneği olur. Oruç tutmanın zor olduğu bu yaz aylarında çalışma arkadaşlarımızdan bir takım işler istediğimizde daha sakin ve tatlı konuşmak çok daha iyi olacaktır. Oruç ve sıcaklar birleşince sinir, stres de haliyle fazla oluyor. O nedenle birbirimize karşı bu ayda özellikle daha nazik ve anlayışlı olmak lazım.

Herkese iyi Ramazanlar…